Maandag 26 mei 2014. Neustadt in Holstein – Puttgarden – Rødby (Denemarken) – Trelleborg (Zweden).

We zijn er vroeg uit, mede doordat er tegenover ons twee gezinnen met kleine kinderen staan. Om 9.30 uur op pad. In Burg op Fehmarn internetten we eerst een uurtje bij de McDonalds. Er waren al weer leuke reacties op het 1^e Reismee-verhaal. We doen wat allerlaatste inkopen bij de Lidl en tanken vol; hier op Fehmarn toch 10 cent duurder dan we gisteren onderweg zagen. We rijden dan de laatste kilometers naar Puttgarden’s veerhaven, waar we voor € 79,- mee kunnen naar de overkant. In de folder die we krijgen zien we dat er ook voordelige combitickets zijn voor al je door reist naar Zweden…had die man aan de kassa dat niet even kunnen vertellen?? We wachten een minuut of tien en kunnen dan tussen de vrachtwagens aan boord. We gaan de 45 minuten dat de overtocht duurt boven op het dek in een heerlijk zonnetje zitten. Af en toe zeilen stormmeeuwen boven ons mee.

Om goed half twee komen we in Rødby aan en rijden gelijk door richting Kopenhagen. De eerste de beste parking is afgesloten vanwege wegwerkzaamheden dus het is al half drie als we pauzeren en lunchen op de Dronninghave parkeerplaats. Om kwart over vier rijden we eerst de tunnel in en dan de Øresundbrug over, de verbinding tussen Denemarken en Zweden. Ik betaal de €46.- met mijn betaalpas en hoef tot mijn verbazing geen pincode in te voeren. We hebben intussen besloten vandaag in Trelleborg aan de zuidkust te overnachten. Een aardig gratis plekje vlak aan zee met een tiental campers, zicht op de grote ferryboten en wat zwanen die er rond dobberen. We lopen wat later langs de waterkant richting centrum en de haven en pinnen in bij een grote supermarkt Zweedse kronen. We wandelen door tot een hek ons tegenhoudt voor het haventerrein. Langs de parkeerplaatsen voor talloze joekels van vrachtwagens lopen we weer terug.

Dinsdag 27mei 2014. Trelleborg – Smygehuk – Ystad – Kåseberga – Skillinge.

In de vroege ochtend is het gaan waaien, hard gaan waaien, om half vijf doet Nart uit voorzorg het dakluik dicht. Om 10.30 zijn we startklaar. We hebben gelezen dat er rond deze tijd IJseenden in grote groepen langs de kust trekken, dus nou maar eens op zoek. We bevinden ons in Skane( met een kleine ootje op de a) en we volgen de zuidkust in oostelijke richting; het landschap is weids en licht glooiend en Smygehuk wordt onze eerste stop. Het is de meest zuidelijke punt van Zweden zoals op een bordje te lezen is. We bekijken het haventje en de pier, een kalkoven en een vlucht zwanen, die zich tegen de harde wind in knokt, maar kunnen geen IJseenden ontdekken. Iets verder op kijken we naar vogels op en boven zee; we zien er Wilde- en Eidereenden, vluchten Aalscholvers en Knobbelzwanen, Ringmussen, Boerenzwaluwen en Bergeenden. We parkeren in Ystad vlak bij de haven en het centrum. Hier spelen zich de verhalen van commissaris Kurt Wallander af, geschreven door Henning Mankell. Ik heb ze allemaal achter elkaar verslonden. Leuk om restaurant Store Thor te zien, de locatie uit de verfilming van “Moordenaar zonder gezicht”. Er worden hier zelfs Wallander-excursies georganiseerd! Op het Stortorget plein staat een zeepaard fontein te pronken. De lange manen van het beest lijken gewatergolfd. We lopen kriskras wat door het centrum, zien allerlei aardige huizen en het Klooster en bekijken uiteindelijk de St.- Marienkirke. Een mooie, van oorsprong 13^e eeuwse kerk, die door de eeuwen heen diverse malen is herbouwd en gerenoveerd. Opmerkelijk is de gekruisigde Christus met echt haar, een kinderknutselhoekje, een galerij van voormalige dominees en de afgesloten banken Er zijn 2 kerkorgels en een vleugel. We lopen naar de camper terug en gaan na even opwarmen en thee drinken tegen drieën verder. In Kåseberga worstelen we ons door de storm naar het 800 meter verder en hoger gelegen “ Ales Stenar”. Een indrukwekkend grafmonument in de vorm van een schip , vermoedelijk uit de Vikingtijd. Het uitzicht is mede door de straffe wind letterlijk adembenemend . Om 16.30 uur gaat het verder door het zelfde landschap met hoge “Hobbit” waarde naar Skillinge, waar we aan het haventje parkeren. Al snel krijgen we gezelschap van diverse andere camperaars. De storm houdt nog de hele avond aan en er staan witte schuimkoppen op de golven. En…tot mijn grote verrassing blijkt er een openbaar netwerk te zijn…..

Woensdag 27 mei 2014. Skillinge - Stenshuvud NP – Karlshamn.

Met 1622 km op de teller en na een stormachtige nacht vertrekken we tegen tienen. De lucht is voor alsnog grijs. Door het binnenland rijden we via Simrishamn naar het Stenshuvud Nationaal Park. Eerst kijken we in het wel aardige bezoekerscentrum Naturum waar we eindelijk een IJseend zien,(wel is waar op een foto), en lopen dan de oranje stippen route ( dagtocht 2 van de ANWB Actief Zweden). Na een vlak stuk door een dicht bos klimt het pad langzaam de heuvel op tot zo’n 100 meter. Daar zien we de resten van een muur van de Fornborg uit de Vroege Steentijd. Verder is er zicht op de kust, de wilde zee en het eiland Bornholm. Op onze wandelroute zien we massa’s koekoeksbloemen, orchideeën, daslook, salomonszegel en anemonen. Om ons heen horen we o.a. vinken en boomklevers. De route gaat via een rotspad langs de zee terug. Het laatste deel van het pad gaat over lomp liggende stenen, zodat we goed op moeten passen. We passeren een vuurtoren en zijn om goed half een weer terug bij de camper. Na rust en de lunch rijden we verder. De zon is intussen tevoorschijn gekomen en meteen loopt de temperatuur op. Op weg naar Åhus zien we een ree bij een bosrand en een eindje verder moet ik flink in de remmen voor een overstekende eendenfamilie. (Er stonden al waarschuwingsbordjes). In Bromölla doen we boodschappen bij onze eerste Zweedse LIDL! Onze eindbestemming vandaag wordt Karlshamn, waar we de laatste van de 6 plaatsen bij het toeristenbureau bezetten. We staan naast een Drents stel, waarmee we direct buurt hebben. Ze herkennen ons van de parking in Ystad en zwerven al 34 jaar in de vakanties door Scandinavië. Vaste stek hebben ze in Lødingen op de Lofoten. Daar hebben ze ook een bootje liggen en blijven er zo’n week of 10. Hij vist graag. We zitten heerlijk in de zon voor de camper en bekijken de activiteiten aan de haven. Aan de overkant ligt een grote fabriek, waar een schip aanmeert en begint met lossen. Tegen 19 uur begint het af te koelen en verhuizen we naar binnen.

Donderdag, - Hemelvaartsdag, - 29 mei 2014. Karlshamn – Karlskrona – Kalmar – Påskallavik.

De zon schijnt al warm op ons dak als we wakker worden. Vandaag gaan we o.a op zoek naar een plek om onze vuilwatertank te lozen en ook de watertank is bijna leeg. We rijden via de E22 noordwaarts en op een parking kunnen we bij een toiletgebouw ook ons vuil water kwijt. We moeten het wel emmertje voor emmertje wegbrengen, maar och we hebben tijd zat en de zon schijnt…, De weg gaat verder door bossen naar Karlskrona; het is erg rustig in deze best grote stad die, na de onafhankelijk in de 17^e eeuw, een door de architect Hans Wachtmeister ontworpen, heel nieuw centrum op het eiland Trossö kreeg. De stad bestaat uit een heleboel (schier)eilandjes. We zien veel havens en kanalen met heel aardige en aparte gebouwen. We zien Hans Wachtmeister op zijn sokkel op de kade staan met aan de overkant een vuurtoren. Dan gaat het door over de nu smallere E22 door steeds kleinschalig landschap van weiden, graanvelden en bos. In de berm staan veel koekoeksbloemen, meidoorn, seringenbomen en lupines. Om een uur of een pauzeren we op een parking en nemen bij het Preem tankstation er naast water in. We rijden naar Kalmar. Ons gidsje heeft het over “de Zweedse parel van de Oostzee” en dat blijkt aardig te kloppen. Het slot is een imposant gebouw, waarvan de oudste delen uit de 12^e eeuw dateren. We parkeren vlak voor het toeristenbureau, waar we ook het parkeergeld moeten betalen. We krijgen een plattegrondje mee en dwalen 2 uur lang rond. Eerst door het stadspark naar het Slot en dan door de Gamla Stan (oude centrum) met de mooie houten huizen. Via een houten brug gaat het een brede gracht over naar het nieuwe gedeelte, waar ook de barokke “Domkyrkan” staat. Deze blijkt een bezoek meer dan waard. We rijden nog zo’n 70 kilometer door naar Påskallavik, waar we aan een schitterende zeearm een plekje vinden. We staan tegenover een heleboel eilandjes met op de achtergrond nog de laatste punt van de langgerekte schiereiland Öland. Een plaatje uit een folder is deze plek. We lopen nog even langs de waterkant met een jachthaventje en zien een begroeid mini eilandje ,dat zeer populair is bij de watervogels: Futen, Kuifeenden, Visdieven en Scholeksters hebben er een plaatsje. We hebben er mooi zicht op, ook als we later binnen zijn gaan zitten.