Donderdag 5 juni 2014. 3000km….door naar Jävre.

Met precies 3000 km op de teller rijden we om 10.15 weg. Het weer is compleet omgeslagen: de lucht strak blauw. Gisteravond zakte de temperatuur tot maar 16 graden. Bij de Mc Donalds in Umeå wil ik Reismee bijwerken, maar er worden maar 8 foto’s doorgestuurd, het verhaal gaat er nog wel op. Het is te warm om lang in de stilstaande camper te zitten, dus we rijden door. Morgen nog maar weer ergens een poging wagen. We lunchen aan een picknick tafel bij de rastplats Sävar. Er staan massa’s infoborden met een verslag van de strijd die hier is gestreden tussen de Zweden en de Russen in de Napoleontische tijd. We helpen daar nog even drie vrouwen bij het zoeken naar een cache bij een bruggetje, tevergeefs. De route gaat verder door een niet erg gevarieerd gebied met veel jong bos. We komen regelmatig weer uitlopers van de fjorden tegen. Nart fotografeert maar wat bushokjes en verkeersborden. We komen Skellefteå voorbij. Dan gaat het een tijd door open landschap, het bos is nagenoeg weg langs deze 4-baansweg. Tenslotte stoppen we om 16.30 uur in Jävre, nog een kleine 200 kilometer en we zijn aan het noordelijkste puntje van de Botnische Golf. Op een mooi, groot veld bij een lagune met zicht op zee en een haventje staan al verschillende campers en caravans. We lopen een rondje langs de waterkant, een vuurtoren, kleine hutjes en een jeu de boulesbaan. Tot Narts vreugde vliegt er ook nog het een en ander rond: boerenzwaluwen,wilde eend, strandloper, kramsvogels, witte kwikstaarten, tapuiten en graspiepers. Tot laat op de avond rijden er nog passanten het terrein op voor een overnachtingsplekje.

Vrijdag 6 juni 2014. Nationale feestdag ( Flaggans dag) Jävre – Öjeby Kyrke (Piteå) – Kyrkstad Gammelstad (Luleå) – rastplats Keräsjoki.

Aan de overkant is een Ica winkel en daar doen we een paar boodschappen voordat we weer de E4 opdraaien. We rijden naar de Öjeby Kyrke vlak bij Piteá. Het is de oude dorpskern met een flink aantal oude kerkhuisjes. We bekijken de kerk van binnen; die heeft een fraaie kansel met houtsnijwerk en plafondschilderingen. Als we weg lopen zien we nog even een bruidspaar, dat straks hier trouwt. We wisselen enkele woorden met hun fotograaf. Hij is blij met de ietwat versluierde zon: dat geeft zachtere plaatjes. Terug op de E4…een lange rij oude klassieke auto’s; daar rijden er veel van rond in Zweden. In Luleá zoeken we de McDonalds op en kunnen nu wel de foto’s goed op Reismee zetten. We lezen de reacties…altijd leuk! Vervolgens gaan we naar Gammelstaden Kyrkstad, een vergelijkbare kerk als die in Piteá. Deze staat op de werelderfgoedlijst van de UNESCO. De huisjes er om heen zijn nog steeds in particulier bezit. Het is in het openluchtmuseum er naast een drukte van belang. Vandaag is het Flaggans Dag, een nationale feestdag en we kunnen maar amper een parkeerplaatsje vinden. Er is o.a. paardrijden voor de kleintjes, huifkartocht, spelletjes, muziek, dans en er is heel veel volk op af gekomen. Als we een tijd hebben genoten van het plaatselijke zangkoor en de dansdemonstratie lopen we naar de kerk. Die wordt op het ogenblik gerestaureerd, de nieuwe houten dakpannen liggen al in stapels klaar. We kunnen helaas niet even binnen kijken. Om 17.00 uur komen we op rastplats Keräsjoki, 10 km voor Haparanda en dus ook voor de Finse grens. Vanaf hier is de kortste weg naar de Noordkaap dik 800 km maar we hebben besloten om via Finland te rijden en ook nog de meest noordelijke punt op het vaste land te gaan bezoeken ( De Noordkaap ligt op een eiland!). Als we toch een maal zo noordelijk zijn….We lopen achter de parking een rondje over een stukje van de oude rijksweg, die door de moderne E4 verdrongen is. Infoborden vertellen over de honderden jaren oude boogbruggetjes, die hier deze oude weg nog ondersteunen. We zien er mooie bloemetjes en grote zwermen muggen….Morgen dus de grens over naar Finland.

Zaterdag 7 juni 2014. Keräsjoki – Haparanda (S) – Rovaniemi (FIN) – Napapiiri (poolcirkel).

Rond een uur of drie (de zon schijnt nog steeds of al weer) hebben we tabak van al die lastig zoemende en bijtende muggen. Van de Citronella trekken ze zich niks aan. We halen alsnog de klambu tevoorschijn en maken in ieder geval de slaapplaats muggenvrij. We kunnen dan ongestoord verder slapen. Om 10.00 uur na ontbijt en de nodige platte muggen, zijn we klaar voor vertrek. We zien dat er voor in de camper nog massa’s muggen zitten. Hier komen ze dus ergens naar binnen!

Om half elf kijken we even bij de grensrivier in Haparanda. Aan de overkant ligt Tornio. Na 3467 km gaan we Finland in. We doen uitvoerig de weekendboodschappen bij…juist een LIDL. De euro’s worden weer te voorschijn gehaald. Om 12 uur verlaten we de snelweg voor een 2-baansweg( E75) noordwaarts. Het jonge bos bestaat hier vrijwel alleen uit berken en sparren. We pauzeren we bij een Rieska-Paikka (bakker annex snackbar) aan een meer. Er staan tegen de bossen aan grote hoeveelheden gele bolvormige bloemen in de ondiepe greppels naast de weg: Trollius. In Rovaniemi lopen we een ronde door het hypermoderne stadcentrum. Helaas is het toeristenbureau op zaterdag dicht. Er zijn opvallend veel kroegen. Vervolgens rijden we door naar Santa Village, meteen ook de poolcirkel (Napapiiri). Er worden foto’s gemaakt en we sturen een kaartje naar ons ma, met speciale postzegel en stempel, en bekijken de dure souvenirwinkels, het informatiekantoor en het speciale postkantoor waar je een brief kunt maken met Santa Claus als afzender. Er is een hotel en vakantiehuisjes en kinderen kunnen Santa Claus ontmoeten. Er wordt zo te zien nog veel bij gebouwd. We parkeren voor de nacht wat verder naar achteren. De temperatuur (in de schaduw!) loopt nu op tot 29,5°C! Op de poolcirkel, wie verwacht dat nu? We gaan in de schaduw van de camper zitten met een drankje. Een Nederlandse buurman komt af en toe zijn nood zingen: Hij is via Noorwegen naar de Noordkaap gereden en nu weer op de weg terug. Welk een rommel het in Noorwegen is, dat er misschien wel “allmansvehen” zijn, maar overal verbodsbordjes voor campers staan, dat zijn camper in een tunnel helemaal onder het stof is komen te zitten! Enz enz. Tot onze niet geringe verbazing is hij zichzelf er van bewust dat hij aan het zeuren is! Hij gaat gelukkig de andere kant op. Om zes uur, als de lucht wat begint te betrekken, loopt Nart nog een rondje door het bos. Dat is niet heel erg bijzonder. Via een weg door een villawijk gaat het naar een andere pad en in een grote boog weer terug. Onderweg ziet hij grote zeer vezelige uitwerpselen, van een eland misschien? Ook ziet hij een grote haas , die zich zeer geduldig laat fotograferen. Net op tijd voor een flinke onweersbui, compleet met regenboog is hij weer terug Ik heb ondertussen in het chauffeursgedeelte van de camper muskietengaas op gehangen. Om 22.00 uur is het weer droog en zien we de zon weer. Het blijft een rare gewaarwording dat het niet donker wordt. We zullen er aan moeten wennen voorlopig.