Dinsdag 24 juni 2014 Van Vesterålen naar Lofoten

Om half 11 staan we in de rij voor de veerboot van Melbu( Vesterålen) naar Fiskebøl(Lofoten).

Het is passen en meten want er moeten grote vrachtwagens mee. Het is heerlijk weer met een fijn zonnetje en we blijven de hele overtocht op het buitendek. We varen de fjord over en passeren verschillende eilandjes. Zo zien we een grote groep papegaaiduikers vlak bij de boot zwemmen. Als we de boot af gereden zijn nemen we meteen de afslag naar rechs om de westkant van het eiland Augstvågøy te volgen en zo mooi zicht te hebben op de rest van de eilanden met hun hoge bergen met spitse toppen. Vlak voor Svolvær is een mooi uitzichtpunt waar het erg druk is. Geen wonder: het zicht is grandioos! De E10 is de hoofdweg over de eilanden die allemaal met bruggen zijn verbonden. Links en rechts zijn weggetjes naar de diverse bezienswaardige dorpen aan de kust. Om half drie stoppen we in Svolvær bij een Statoilpomp aan de haven en kuieren een ronde door deze heel aardige stad. Iets verder op vlak voor Kabelvåg staat de Vågan kirke, de grootste houten kerk van Noord-Noorwegen, bekend als de kathedraal van de Lofoten. We rijden door en besluiten Henningsvær voor de terugroute te bewaren; schijnt de moeite waard te zijn om daar wat langer rond te kijken. We verlaten de E10 om aan de wat rustiger 817 een plekje voor de nacht te zoeken. Het is razend druk met campers en we zagen bij een picknickplek al een bordje met de parkeerbeperking van 4 uur. We stoppen bij een vissershutje en een aanlegsteiger een stukje voor Valberg. Dit is een mooie plek voor vannacht.

Woensdag 25 juni 2014. Narts verjaardag en onze 12^e trouwdag. Onderweg naar de zuidelijkste punt van de Lofoten.

Het is vandaag een dag vol van superlatieven….De ene “wow” volgt op de andere… Na de ene bocht met waanzinnig uitzicht volgt weer een volgende. De bergtoppen worden grilliger en spitser. De dorpjes aan de voet van de bergen zijn stuk voor stuk ansichtkaarten. We volgen de E10 met hier en daar een afslag naar (volgens de Wereldwijzer)interessante plaatsen. Zo bezoeken we Ballstad, waar onverwacht wifi is bij de vissershaven en we verjaardagstaart eten. Ik zet nieuwe foto’s en verhaal op Reismee, we lezen de post en wk-voetbaluitslagen en de eerste felicitaties komen via Facebook binnen. Dan ook maar een foto van de jarige taartetende Jop erop gezet… Dan verder naar Nusford, dat we via een lange kloof bereiken. Er is daar echter geen parkeerplaats en er moet entree worden betaald om de (onbewoonde) houten hutjes en steigers te zien. Bij Ramberg wemelt het van de droogrekken voor stokvis. Tussen Sund en Hamnøy wordt flink aan de weg gewerkt: een aantal nieuwe tunnels, waarvan één onder water door. We vervolgen de route en eindigen uiteindelijk in Reine waar we een schitterend plekje vinden net boven het dorpje en de fjord. Grandioos!! We wandelen omlaag en bekijken het kleine centrum. Tien kilometer verder eindigt de weg bij Å.

Donderdag 26 juni 2014. Reine – Å – Eggum - Grunnstad

Het belooft een mooie dag te worden, want als we wakker worden schijnt de zon nog steeds….De wind waait een stuk minder koud. We maken een korte wandeling langs de weg tot voorbij de tunnel naar het begin van een bergbeklimming. Vanmorgen zagen we diverse wandelaars die kant op gaan en we zijn nieuwsgierig . Nou hier wagen we ons niet aan. We rijden naar Å. Hier eindigt de weg; zuidelijker kun je niet gaan met de auto. We zien bij Sørvågen de veerboot naar Bodø (het vaste land van Noorwegen)vertrekken. Dan rijden we de E 10 weer terug en hebben toch steeds weer ander zicht op het landschap dan gisteren; het blijft fascinerend. We passeren Borg waar een Vikingmuseum is en slaan af in noordelijke richting naar Eggum. Hier is een mooie wandeling te maken en meteen een kunstwerk te bekijken dat onderdeel uitmaakt van Skulpturlandskap Nordland. Overal op de Lofoten wonen veel kunstenaars en zijn er massa’s galerieën. Ook in de natuur zijn kunstwerken geplaatst. Bij de entree naar de wandeling en het kunstwerk moet je eerst 20 kronen in een brievenbus gooien. Er staan bewakingscamera’s! Zo’n km verder is dan een parkeerplaats. Als je er wilt overnachten moet je 100 nokjes bij het cafeetje afgeven. We wandelen zo’n anderhalf uur langs de prachtige kustroute richting Unstad en bekijken het kunstwerk van alle kanten. Van de ene kant zie je het hoofd normaal en van de andere kant op z’n kop. Links en rechts vliegen verschillende vogeltjes druk heen en weer. We zien Kramsvogels, Tapuiten, soort Piepers, Aalscholvers en natuurlijk heel veel meeuwen. Na de thee en een restant verjaardagstaart nemen we vervolgens de route via Alstad en hebben Henningsvær (dat we op de heenweg hadden over geslagen) in de Mio gezet. Maar zo ver komen we vandaag niet want bij Grunnstad zien we een vogel-observatie gebouw staan. Er zijn Wilde zwanen, Blauwe reigers, Tureluur, verschillende meeuwen en eenden. We blijven hier op de parkeerplaats vannacht. Vanuit de camper hebben we ook nog goed zicht op het grote water en het terrein er om heen.

Vrijdag 27 juni 2014 Grunnstad – Henningsvær - Oksfjorden

Gisteravond rond een uur of elf horen we ineens vlakbij: kau, kau, kau-ka-ka-ka-karrrrrrr.

De zon schijnt nog volop en we ontdekken bij een bosje en grote soort kip die luidkeels roept en daar rondscharrelt. Nart sluipt de camper uit met camera en weet het beestje goed vast te leggen, vooral als die zich samen met een concurrent op de weg begeeft. De vogelgids beschrijft hem als Moerassneeuwhoen. We kunnen hem een hele tijd observeren en ook ’s nachts laat ie zich nog horen. ’s Morgens voor we vertrekken loopt Nart nog een keer naar de uitzichttoren. Tevergeefs want de vogels zijn blijkbaar op één zwaan na, gevlogen. Rond elf uur zijn we bij de afslag naar Henningsvær. De weg er naar toe leidt door een prachtig decor. Langs de kust en een aantal indrukwekkende rotsen. We zien op een paar plaatsen bergbeklimmers. Henningsvær zelf ligt aan de voet van die bergen en op verschillende eilandjes. Het wordt vaak het Venetië van het noorden genoemd. Het is een sfeervolle vissersplaats. We wandelen er geruime tijd rond over de steigers, langs de huizen, kades en boten en rorbuer. Er zijn terrasjes, winkeltjes en galerietjes. Overal staan droogrekken voor de stokvis. We kopen een broodje bij de “Joker” en wat kaartjes om te versturen. Als we het dorp uitrijden nemen we twee liftende jongelui met klimtouwen en ander materiaal een eindje mee die een kilometer verder een steile berg gaan beklimmen. We lunchen op een picknickplaats en daarna gaat het over de reeds bekende weg E10 richting Svolvær. Dus langs Kabelvåg met haventje en de kathedraal, Svolvær zelf en dat mooie uitzichtpunt over de Austnesfjorden. Vlak voor Fiskebøl gaat het rechts door de Sløverfjordtunnel, maar we blijven nog op Austvågøya. Na weer enkele tunnels rijden we Hinnøya op via de Raftsundetbrug. Aan de overkant stoppen we even voor een fotomoment. Even later gaat het dan de volgende tunnel in. De Øksfjorden steken we met twee bruggen over. We stoppen voor een wandeling op het eiland in dit fjord. We lopen er over verend veen langs diverse spiksplinternieuwe infoborden, die vertellen over de oude oertijd en over restanten van gebouwen, die er nu nog niet staan!!! Tijdens die wandeling zien we aan de andere kant van de 2^e brug een aantal campers staan, waar we ons even later bij zetten. We kleppen wat met Nederlanders en zitten nog lange tijd in de zon. Heerlijke dag vandaag; zo mag het voorlopig wel blijven!!

Zaterdag 28 juni 2014 Naar Lødingen. (36 km)

We vertrekken in opnieuw stralend weer. We komen op de E10 midden in de “Lofoten” wielertoer terecht , die vandaag van Å naar Lødingen gaat. Na de 6,3 km tunnel en de afslag naar Lødingen komen we langs een stuwmeer en na Kåringen langs een vrij lang fjord. In Lødingen tanken we eerst en doen we de weekeindboodschappen bij de RIMI. Tenslotte rijden we het laatste stukje door Lødingen, tot een smal dammetje dat ons met een boog om de kleine jachthaven heen naar de camperplaats brengt. We komen voor we uitgestapt zijn Wim en Mattie tegen, hetgeen meteen in uitgebreide buurt resulteert. Intussen wijst de beheerder ons een plekje, waar we ons voor NOK120/nacht kunnen installeren. Hij vertelt dat het vandaag/vanavond druk is vanwege het wielerfestijn en het bij behorende feest. Er is een mooi gebouwtje met net sanitair. Betalen gaat via een envelop in de brievenbus en douchen idem dito. Ik doe een klein wasje: goed weer om te drogen. De stoelen gaan naar buiten. We gaan na de lunch wat uitgebreider bijkleppen met Wim en Mattie. Intussen wordt een (gereserveerd) deel van het camperterrein in beslag genomen door een grote club wielrenners en –rensters. Die gaan vannacht flink feest vieren in een clubhuis iets verderop. Tegen tweeën gaan we een stukje lopen en proberen we een uitzichtpunt te bereiken op de tegenover ons liggende berg. Er moet ook een cache liggen. We kunnen de opgang daarheen niet ontdekken. Vervolgens lopen we door naar de veerboothaven en pikken er daar wel een op. Hier vandaan gaan we overmorgen weer terug naar het vaste land. In het winkeltje aan de haven nemen we een ijsje om het echte begin van de zomer te vieren. In het dorp zien we in de winkel een infomap met o.a. een plattegrond van Lødingen. Zo kunnen we zien hoe we naar dat uitzichtpunt kunnen lopen; morgen nog maar eens proberen.

Net als we van de wandeling terug zijn, komt Wim 4 zelf gemaakte en gefrituurde “fiskekåker” (viskoekjes) brengen. De eerste van het seizoen en wij mogen proefkonijn spelen. Graag dus.

Hoe het smaakte moet uiteraard teruggekoppeld worden, hetgeen opnieuw in 1001 verhalen over en weer uitmondt. Om zes uur kijken we de 8^e finale van het WK: volgens Nart een zinderende kraker tussen Brazilië en Chili. Na de verlenging (waarin het 1:1) blijft komen er strafschoppen, die Brazilië wint.

Zondag 29 juni 2014 Lødingen

Vanochtend staan we pas laat op en gebruiken de rest van de ochtend voor een lekker lange douche/haarwas beurt, manicuren en pedicuren en het nodige klop/stof/poets en veegwerk in de camper. Dan gaan we op pad voor de 2^e poging, om het uitzichtpunt op de tegenover ons gelegen berg te beklimmen. Deze keer vinden we de route goed en ook de cache die boven ligt verstopt. Het uitzicht is magnifiek! We komen terug en eten een late lunch. De rest van de middag zitten we buiten in de zon, kletsen wat met Wim en Mattie, bewonderen de vis die ze vanmorgen hebben gevangen en ook de knoepert van een zalm van de Duitse buurman. Tegen zes uur als de voetbalwedstrijd Nederland tegen Mexico begint blijkt dat de Noorse publieke omroep deze niet uitzendt. We moeten het doen met een Noors radioverslag en begrijpen dat Nederland met 2-1 wint in de laatste minuten, waarbij de beslissende goal uit een strafschop van Huntelaar valt.

Maandag 30 juni 2014 Veerboot Bognes – E6 richting Bodø

We kunnen met de veerboot van half elf mee. Na een uurtje varen zijn we aan de overkant; weer het vaste land van noord Noorwegen. Noorwegen is hier erg smal. De kortste afstand tot Zweden is 6 kilometer. We gaan na 30 km de E6 af naar Presteid om daar een wandeling uit het ANWB boekje te maken. Het is een 12 km lange wandeling om het meer de “Glimma” heen. We krijgen meteen al een flinke beklimming voor de kiezen over een steil, met rotsen bezaaid pad. Het rustbankje dat er halverwege zou zijn is verdwenen. De rode tekens zien we sporadisch en de beschrijving in het gidsje is uitermate vaag. Het gaat een eind hoger over soppig veen en grote bolders. Na anderhalf uur hebben we een mooi uitzichtpunt bereikt en het vervolg van de route is niet meer te vinden. We besluiten dezelfde weg terug te nemen, aangezien de verdere beschrijving ook nog aangeeft dat het pad lastig te vinden is. Al met al toch een mooie wandeling. Nou ja niet echt een wandeling; meer een klim en klauterpartij en ook bij de afdaling is het opletten geblazen. Tegen vieren zijn we weer beneden bij de brug waar we geparkeerd staan. We rijden weer naar de E6 en vervolgen onze route richting Bodø, waarbij onderweg opnieuw prachtige berglandschappen voorbij komen. Het is vrij druk met vrachtverkeer (van en naar Narvik) en nadat we op een mooi plekje op een parkeerplaats langs de weg gegeten hebben besluiten we toch om voor de overnachting iets rustigers te zoeken. Dat vinden we een km of 20 verder op, een eind van de weg af, vlak aan een zijfjord, waar vooral camperaars staan die hier om te vissen komen. Er is plaats genoeg.

Dinsdag 1 juli 2014 Sommarset – Fauske – Saltstraumen – Svartisen gletsjer,Holandsfjord.

We gaan vandaag beginnen aan de Kystriksveien, (weg 17), de alternatieve route van 650 km, langs de kust, in plaats van de E6. De weg omvat tientallen tunnels, zes veerboten en slingert zich langs fjorden en rotskusten. Hij loopt van Bodø naar Steinkjer en wordt vaak de mooiste route ter wereld genoemd. In ieder geval in de Noorse informatiegidsen. We doen eerst nog Fauske aan voor de boodschappen en zoeken te vergeefs een internetpunt. Op advies van Mattie nemen we een kleine omweg van 50 km om Rognan heen over de 812 via Misvær door het Beiardal. Terecht een schitterend stukje natuurschoon met vreemd gevormde bergtoppen tot over de 1500 meter. Zo komen we aan weg 17 en bekijken daar eerst Salstraumen vlak onder Bodø. De opening tussen de open zee en het Saltfjord is hier niet meer dan 150 meter breed. Elke zes uur (bij eb en vloed) perst het water zich over een lengte van 3 kilometer met donderend geweld door de kloof, wat een prachtig gezicht oplevert en gepaard gaat met levensgevaarlijke draaikolken. Vanaf de brug is dit spektakel het beste te zien. In het informatiecentrum is een schitterende fototentoonstelling met onderwateropnames. Dan de 17 op. De ene tunnel na de andere. De Torvikskar tunnel is drijfnat, die gaat onder een fjord door. Is hij lek? Meløy is een behoorlijk groot stadje. De Svartistunnel is een hele lange: 7,6 km. Dan komen we bij de Svartisen gletsjer aan de Holandsfjord, de een na grootste van Noorwegen. Direct er tegenover is een grote parking met infokantoor. Een schitterend uitzicht en prima overnachtingsplaats. Er is hier internet, maar helaas ligt REISMEE er uit, dus kan ik geen verhalen en foto’s versturen. We lezen de mail en ik zet een selfie op FB. Nart luistert/kijkt de hele avond voetbal.

Woensdag 2 juli 2014. Holand – (boot) Ågskardet -(boot)Jektvik – (boot) Levang - Helgelandsbrug.

Met alweer over de 7000 km op de teller vertrekken we naar Forøy. Onderweg hebben we vrijwel steeds schitterend zicht op het Holandsfjord onder ons. We krijgen de gletsjer nog beter te zien.

We moeten tot 10.45 uur op het veer naar Ågskardet wachten, we kletsen met een Nederlander in een rood VWbusje die alleen op pad is. Zijn vrouw ziet dergelijke avonturen absoluut niet zitten. Na een korte overtocht zijn we om 11.00 uur aan de andere kant. Na 28 km komt de volgende veerboot al in zicht ; we kunnen er zo oprijden. NOK222 voor een goed uur varen en uiteraard een mooi uitzicht onderweg. Onderweg staan aan weerszijden van het fjord wereldbollen die aangeven waar we precies de poolcirkel weer passeren. De kapitein maakt de passagiers er op attent. Het vervolg gaat weer door een betoverend landschap; soms glooiende bolle kale bergen dan weer spitse reuzen, grof en gegroefd. De ene keer rijden we onderlangs de fjord of open zee, wat later zijn we tot 350 meter geklommen en zien we al dat moois van boven af. We stoppen geregeld voor fotopauzes. Er liggen hier voor de kust zo’n 14.000 eilanden volgens een infobord, sommige hoge met sneeuw er op. Om half 5 rijden we dan boot 3 af en komen in Levang aan. De bergen zijn heuvels geworden. We komen langs uitgestrekte graslanden en zien lange tijd geen water. Dan gaat het over een enorme brug (Helgelandsbrug) over de Leirfjord. We stoppen vandaag op de dam die de brug met het volgende eiland verbindt. Het was een schitterende en ook erg warme dag!

Donderdag 3 juli 2014 .(boot) Tjøtta – Forfik, (boot) Anndalsvåg – Horn - Torghatten – Brønnøysund.

We zijn vroeg op om straks op tijd bij de volgende veerboot te zijn. Zo rijden we al om 8.45 uur weg van de parking bij de brug. Tanken en boodschappen doen we in Sandnessjøen. We zijn op het eiland Alsten. We passeren de “Suv Søstre", een rij van zeven bergen met spitse toppen, die dwars over het eiland ligt. Ook stoppen we nog even bij het 12^e eeuwse kerkje van Alstahaug met het Petter Dass museum. Dass was een beroemde dichterprediker in de 17^e eeuw. Het landschap wordt vrijwel vlak. Grote slikken liggen langs de waterkant, verder zijn er veel weiden en hei met berkenbomen. Natuurlijk zien we ook nog steeds de hoge bergruggen aan de vastelandkant en de bergen op de vele eilanden voor de kust. We hopen nog steeds onze eerste Eland te spotten…We komen om 10.15 uur in Tjøtta aan. Om 11.15, een half uur later dan in de planning staat, kunnen we aan boord en lopen direct het bovendek op. We varen naar Forfik tussen de vele eilanden door en het zicht is weer prachtig. Van Forfik naar Anndalsvag is maar 17 kilometer en we rijden in een lange colonne van campers en auto’s met caravan naar de volgende oversteek. De veerboot daar heeft op ons gewacht want we kunnen meteen aan boord rijden. Om 13.00 uur, na 20 minuten varen, zijn we dan in Horn. We rijden dan tussen de veehouderijen en uitgestrekte weilanden naar Brønnøysund. Tot nu toe weer prachtig zonnig weer, maar de wolken zijn turbulent en worden langzaam aan dichter. We rijden, na de lunch aan de jachthaven, door naar Torghatten (op het eiland Torget), een berg met een groot gat er dwars door heen. We steken de hoge brug over en rijden 12 km door een landschap met vele kleine eilandjes voor de kust. We parkeren bij de start van de wandeling naar boven en beginnen aan een stevige klim naar 250 m en de ingang van die natuurlijke tunnel. De doorgang is 30 m hoog en 160 m diep. Het zicht door de berg heen is grandioos. We klauteren door deze grot naar de andere kant en zien dan de vele eilandjes in het Torgfjorden. We zijn net beneden aangekomen als het begint te regenen. We gaan terug naar Brønnøysund en vinden een mooie overnachtingsplek achter de Statoil tankstation aan de waterkant van het fjord, met zicht op de hoge brug naar Torget en de aanlegplaats van het Hurtigrute-schip. Ook vandaag hebben we geen internetpunt kunnen vinden. Gisteren heeft de oplader van mijn HP-laptop het opgegeven, dus die kan ik niet meer gebruiken. Gelukkig kon ik nog net het verhaal en de foto’s er af halen. We moeten nu samen op het Samsung notebookje werken, waar trouwens een aantal dagen geleden de aan en uitknop van is afgebroken. Met een tandenstoker moet ie nu worden aan gezet….. Tegen 8 uur is de lucht weer volledig opgeklaard en schijnt de zon weer volop. Het zal nu rond middernacht wel weer wat gaan schemeren, maar we gaan dat niet afwachten.

Vrijdag 4 juli 2014 Brønnøysund – (boot) Vennesund – Holm -E6 - Bøla

Na een rustige rit door uitgestrekt weidegebied met veel koeien zijn we om kwart voor elf bij de veerboot die net vertrekt. We sluiten aan in de rij om op de volgende te wachten. Er is internet , maar REISMEE is nog steeds niet beschikbaar, dus lezen en beantwoorden we wat mail en zet ik wat foto’s op FB. Het weer is sinds gisteren avond weer uitstekend: volkomen heldere hemel.

Na een klein uur wachten steken we dan over naar Holm. Het is een heel aardig tochtje van 20 minuten, maar zeker niet zo spectaculair als die van de dagen ervoor. De route volgt weer de kustlijn en fjorden. Met open raampjes ruiken we de geur van pas gemaaid gras. Langs de wegbermen staan paarse lupines, klaver en wilgenroosjes. We picknicken bij het Sørfjord lekker buiten in de zon. Via weg 775 gaan we naar de E6. Rond drie uur kijken we bij de waterval van Formofossen. We zien op de kaart dat er aan de zuidkant van Snåsavatnet (een groot meer) bij Bøla rotstekeningen zijn. We volgen de borden Bølareinen en komen bij een parking in een groot naaldbos. Prima plek om te blijven vannacht (er staan 3 campers). We lopen naar de rotstekeningen. Daar waar de rivier de Bøla zich trapsgewijs naar beneden stort staat een loodrechte rotswand waarop zo’n 6000 jaar geleden het silhouet van een rendier in is gekrast. Iets verder op nog een afbeelding van een beer en een van een skiër met stokken in de hand. We plakken er een korte wandeling aan vast, die via een uitzichtpunt en door een open dennenbos weer uitkomt op de parking. We kletsen na het eten nog wat met een Nederlands stel dat naast ons staat. Ze komen al vier jaar op rij naar Noorwegen/Zweden en geven ons de tip dat de oversteek met de TT-line Travemünde(D) – Trelleborg(Z) veruit de goedkoopste is. Eigenlijk voor vrachtwagens, maar ze nemen ook campers mee.

Zaterdag 5 juli 2014 Bølareinen – Steinkjer – Tydal - Røros

De buitentemperatuur is vannacht niet beneden de 20°C geweest. Om 10.00uur starten we.

In Steinkjer doen we eerst boodschappen bij de COOP, internetten even bij de McDonalds: Reismee ligt nog steeds plat. Nart bekijkt even de WK voetbaluitslagen van gisteren. Om half twaalf gaat het langs het brede Tondheimsfjord. Grote slikgebieden liggen daar. De streek heeft behoorlijk wat industrie en is daarom minder interessant. Na Salthammer weer uitgestrekte grasvlakten in een zwak glooiend landschap. Bij Levanger vinden we een sanistation en maken er gebruik van. Gras maakt in het landschap plaats voor graan. We zien grote boerderijen en veel hebben een soort glijbaan naar de bovenverdieping; we vragen ons af wat hier naar binnen moet worden geschoven. Bij Stjørdal verlaten we de E6 naar de mooie 705 naar Selbu. Selbu ligt aan een meer. Er is een soort jaarmarkt aan de gang en het is dus druk. Parkeren? Dat kunnen wij nu vergeten. Dus toch maar door. We zijn op zoek naar een overnachtingsplek waar we tv-signaal kunnen ontvangen i.v.m. de voetbalwedstrijden van vanavond. Iets voor Tydal is een Pilgrims-kerkje, dat er met zijn koperen spits apart uitziet. We klimmen een hoogvlakte (tot 927 m hoog) op, waar we opnieuw grandioze uitzichten hebben over zeer weidse hoogveenvelden, heiden en meertjes. Op het hoogste punt hebben we theepauze. Ook hier geen tv-signaal. Verderop zijn weer veel schapen langs en op de weg. Eentje blijft pontificaal op de weg liggen. We rijden er maar met een grote boog omheen. Een half uur later bereiken we Brekken. Dan komen de laatste 31 km naar Røros. Bij het binnengaan van de stad vallen de zwart-witte kerk en de hoge bergen met slakken van de kopermijn op. We vinden een parkeerplekje bij het treinstation. Ook daar vinden we geen tv-signaal. Maar wel voor 12 uur gratis internet! Ik probeer de tip van de buurman van gisteren, die vertelde dat hij via Russische live-streams naar het voetballen kijkt. Maar mijn Russisch is niet goed genoeg om de juiste link te vinden, jammer. Uiteindelijk kunnen we toch Argentinië-België bekijken via de Radio 1 webcam. Het beeld op de achtergrond loopt wel een minuut of zo achter bij het commentaar, maar we zien iets. De Belgen mogen naar huis. Ook om 22.00 uur bekijken we de (lange) wedstrijd Ned – Costa Rica en zien Nederland winnen na de strafschoppen. Argentinië is de volgende tegenstander dus. Doordat we zo laat pas in bed kruipen zien we nu ook dat het rond enen toch wat donker wordt.

Zondag 6 juli 2014. Røros – Tufsingdal – Isteren.

De dag begint met een wandeling door Røros (het hoogstgelegen stadje van Noorwegen). Het historische centrum en het omliggende mijnbouwgebied staat op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO. Dit in hout gebouwde kopermijnstadje ( de koperwinning begon al in 1665) is heel goed de tijd doorgekomen en heeft allerlei heel pittoreske huizen en andere gebouwen. De kerk heeft er een belangrijke plek in. Op het hoger gelegen kerkhof is een mooi uitzicht over het dorp èn uiteraard de voormalige mijn, die in 1977 gesloten werd. Een 2,5 m hoge nette keienstapeling daar is het monument voor omgekomen mijnwerkers. Maar het belangrijkste in dit stadje is uiteraard de mijn en de paar straten met de oude mijnwerkershuisjes. Nadat we ook enkele van die slakkenbergen beklommen hebben, aan de overkant van de snelstromende rivier, bekijken we twee van dergelijke huisjes van binnen. Na de stadswandeling vertrekken we met 8021 km op de teller om kwart voor een. We gooien onze laatste 400 nokjes in de tank, want de Zweedse grens is niet meer ver. We gaan bij Os de 28 op. Ook hier liggen regelmatig schapen op de weg. Bij een rustplaats proberen we een wandelpad naar een meer te vinden maar dat lukt niet. We rijden door een lichtglooiend landschap op zo’n 700 m hoogte met in de verte links en rechts hoge bergtoppen met sneeuw erop. Opvallend is hier het gelige mos dat de grond bedekt tussen de berken en naaldbomen. Vanaf de brug bij de Isterfossen (een hele brede stroomversnelling) zien we een grote groep Brilduikers. Om 16.00 uur stoppen we tenslotte bij een mooie parking met aanlegsteiger, die wat verder van de weg af ligt. Ondanks de bewolking is de temperatuur tegen 22.00 uur nog steeds boven de 20°; het schemert dus de muggen vallen aan en buiten zitten is er niet meer bij.

Maandag 7 juli 2014.Rena – Elverum – Kongsvinger – Morakulien (grens N/S).

We hebben vannacht terecht de klamboe opgehangen, maar we worden toch regelmatig door het gezoem uit de slaap gehouden. Zo komen we er pas om 10.00 uur uit, logisch toch? Het is wat bewolkt maar de zon schijnt. Pas na elven dus op weg. We gaan eerst in de richting vanÅkrestrømmen; een heel aardige weg. We passeren het Storsjøen, een langgerekt (stuw-)meer en daarna gaat het langs de rivier de Rena, tot aan het dorp met die naam. Daar draaien we dan weg 3 op. In Elverum steken we de rivier over naar de 2, een vrij drukke weg met veel vrachtverkeer. In de buurt van Kirkenær krijgen we een gigantische wolkbreuk op ons dak. Ook hier weer massa’s lupines en wilgenroosjes langs de weg. Net na Kongsvinger dan eindelijk BINGO! Onze 1e eland! Links in de greppel van deze best drukke weg, ( terwijl we zelf met een vaartje van 80 km/uur rijden) loopt ze snel het bos in. Afremmen is er niet bij; te veel verkeer achter ons….. De vlug gemaakte foto is slecht, maar ze staat er op! Net over de grens in Zweden stoppen we op een grote mixparking met veel campers. Het blijft nog regenen tot een uur of negen, zodat we pas na het eten een rondje lopen. De temperatuur is nog steeds ver boven de 20. We bekijken het vredesmonument aan de overkant en kopen een ijsje in het winkeltje bij het tankstation. Ook hier, net als in alle supermarkten trouwens, een grote hoeveelheid aan zoetwaren en snacks. En…de inmiddels bekende schep-snoep bakken. Hopelijk is het weer morgen droog, want we hebben een mooie wandeling in gedachten, zo’n kilometer of 50 verder op.

Dinsdag 8 juli 2014 Noors/Zweedse grens – Glaskogens NR – Sandaholm (Järnsjön).

Jaa! Gelukkig de zon schijnt en de temperatuur loopt al snel op. In Charlottenberg doen we boodschappen bij een LIDL in een spiksplinternieuw winkelcentrum. Eerst naar Sulvik en dan ca 12 km over een vrij harde zandweg naar Glaskogens naturreservaat. Om twaalf uur zijn we bij de camping van Lenungshammar. We kunnen ons “husmobil” daar parkeren en huren een kano voor 6 uur. We maken een picknick klaar en gaan de kano ophalen. Die staat op een tweewielig onderstel en moeten we een eindje verder bij een steigertje te water laten. Zoals gezegd is het heerlijk weer, het waait nauwelijks en zo peddelen we op ons gemak over het meer. Nestelende meeuwen zitten op uit het water stekende rotsblokken. Ze protesteren als wij langs komen. We moeten bukkend onder de brug door en komen dan via een smalle doorgang op een groter meer met talloze eilanden erin. We zien eenden, sternen en drieteenmeeuwen. Het is een heerlijk tochtje! Terug van het kanoën rijden we door richting Ärjang. Onze navigator stuurt ons opnieuw over een onverharde 7 km lange hult-en-bult weg en daarna nog eens 12 km idem dito. Dan komen we aan de E18 en zoeken de camperplaats/camping in Sandaholm op. Daar krijgen we voor SEK105 (inclusief WIFI) een mooi plekje direct tegen het heel grote Järnsjönmeer. Deze camping wordt door een Nederlandse familie gerund. We krijgen een kaartje mee van een wandeling vlakbij. Die kunnen we morgen gaan doen. We installeren ons, luifeltje uit en stoeltjes buiten. Later gaat Nart nog een eindje zwemmen om af te koelen in het kniediepe water. s’ Avonds blijkt er goede internetverbinding te zijn. (We kijken via Radio1 webcam). We zien in ieder geval dat Brazilië wordt afgedroogd door Duitsland. Dus we blijven hier nog een dagje om ook de wedstrijd van Nederland te bekijken.

Woensdag 9 juli 2014. Sandaholm.

We besluiten vandaag hier te blijven. Het weer is opnieuw zomers. Weliswaar schuiven er af en toe wolken voorbij, maar dat is alleen maar gunstig, het wordt zo iets minder heet.

De misère met de Reismee-weblog wordt nu duidelijk. Het externe datacentrum heeft een stroomstoring gehad en het een en ander is daar niet goed geregeld. Daardoor zijn er veel data kwijt geraakt. Intussen zijn ze bij een andere serviceverlener en proberen het een en ander te redden. Ik moet op een formulier melden dat het blog van onze huidige en eerdere reizen foetsie zijn. Hopelijk kunnen ze het een en ander nog redden…. Om kwart over twee beginnen we aan de wandeling, die we gisteren hier op de camping kregen. Deze begint aan de overkant van de weg tegenover de campingingang. De hele route gaat over brede grintwegen. Eerst nog tussen enige huizen en tuinen door, dan stijgend het bos in, in de richting van een groot meer. Even stijgt het fiks, dan gaat alles over slechts licht geaccidenteerd terrein. Onderweg maak ik wat foto’s van de bloemen, de kleine rode bessen, enkele vlinders en een Grote bonte specht . Overal hangt de sterke amandelgeur van de witte moerasspirea. We steken een klein beekje over en even later staan we hoog boven een, door dichte bossen op steile hellingen omzoomd, meer. Na een uur wandelen zijn we op het verste punt en dan dalen we geleidelijk weer af. We passeren een schietbaan en een dorpje met grote houten huizen. We zien er een eekhoorn het pad en een wei over steken. Om 16.30 steken we de E18 over en lopen via een fiets/wandelpad en het campingterrein terug naar de camper. Alles bij elkaar een heel aardige wandeling van 11 km. Uiteraard zitten we nog lang buiten.

Donderdag 10 juli 2014. Sandaholm – Säffle – Håverud – Ljungskile.

Al weer warm weer…vroeg er uit en lekker buiten onder de luifel ontbijten. Onze buren zitten al op ons mooie plekje te azen als we aanstalten maken om te vertrekken. We gaan in Säffle boodschappen doen en tanken. Dan gaat het over de E34 langs het grote Vänern-meer. Het is snoeiheet in de camper, over de 40 °. We zijn blij als we op een parking een picknicktafel in de schaduw vinden. Als we verder gaan, brandt de koelvloeistofwaarschuwing op het dashboard. We vullen aan met water. Via een tip van een infobord rijden we nu naar het plaatsje Håverud enkele kilometers naar het westen. Daar kruisen een spoorlijn, de gewone weg en een kanaaltje boven een beek elkaar op hetzelfde punt. Een heel apart gezicht. In de souvenirwinkel beneden aan het meer vindt Nart eindelijk een t-shirt en kopen we wat andere kleinigheidjes voor de kleinkinderen. Weer op weg naar boven zien we 3 jachten en een kano over het aquaduct varen, waarin de waterhoogte met sluizen wordt geregeld. Het is passen en meten, de grotere boten gaan er maar net door. Dan gaan we weer door over de snelweg richting Göteborg. Om 17.00 uur stoppen we in Ljungskile op een grote mixparking aan een meer, een tankstation en een winkeltje. Eerst maar even de benen strekken en een wandelingetje langs dat meer. Opvallend zijn de vele frambozen langs het pad. Verder veel Moerasspirea en Wilgenroosjes. Op de groene parking (met speeltoestellen en veel zitjes), struinen massa’s Kauwen rond. Vandaag geen kooktoestanden…een uitgebreide salade is voldoende.

Vrijdag 11 juli 2014 Ljungskile – Stora Delsjön – NR Sandsjöbacka – Borrå Skåra.

We gaan allereerst naar het Stora Delsjön (meer), dat ten oosten van Götenborg ligt. We parkeren op een van de grote parkings en zoeken de earthcache met het thema “Quarts”. Dat levert een aardig wandelingetje op. De cache gaat om een bepaalde steen. Daar heeft de natuur een soort runentekens in achtergelaten. Wij bekijken voor we verder rijden nog even de badgasten aan het meer. Er liggen vlonders in het water waar mensen op liggen te zonnen en kinderen van af duiken. Het is er erg druk op deze opnieuw hete dag. Dan stappen wij weer op; bij het attractiepark van Göteborg gaan we de snelweg weer op richting Malmö. Bij een parking aan de E6 picknicken we en doen van af daar een rondje van 2,5 km door het Natur Reservat Sandsjöbacka. Diverse keren gaat het via houten planken door drassig terrein en via klautertrapjes over draadwerk. Na de wandeling weer verder. Door een verkeerd ingeven coördinaat komen we toevallig bij het mooie kerkje met apart staande klokkentoren van Stråvalla kyrka. De cijfers worden gecorrigeerd en even later komen we bij de earthcache van Borrås Skåra. We zetten de camper op een kleine parking, waar al een Duits campertje staat. Dan lopen we naar een bospaadje en klimmen omhoog naar een smalle kloof. Achter in die kloof hangt een flinke kei op een meter hoogte ingeklemd. Hoe is die daar gekomen? Van boven af erin gevallen kan niet, omdat de kloof naar boven toe smaller is. Mogelijk is hij van een hardere steenssoort dan de rest en is niet weg geërodeerd toen deze kloof ontstond. We lopen naar de camper terug en zien dan op de achterkant van de Hamburgse camperbus een travelbug zitten. Genoeg aanleiding voor een praatje. Eerst over geocaching en wat later blijkt dat deze twee gisteren in Håverud over dat aquaduct peddelden. En dat Nart ze daarbij heeft gefotografeerd! Uiteraard worden de foto’s over gezet op een SDkaartje van hun. Over toeval gesproken! Wij blijven hier vannacht en de het Hamburgse stel gaat door. Wat een rust hier in tegenstelling tot gisteren toen we toch steeds het verkeer in de verte hoorden.

Zaterdag 12 juli 2014. Borrås Skåra - Ullared –Glommen – Falkenberg - Steninge.

Om 9.45 rijden we weg. Het was hier zó rustig, totdat de Duitse camper, die gisteravond laat ons gezelschap kwam houden, van morgen om half 10 zijn generator aanzette. Om 10 uur slaan we van de E6 af bij Varberg. Het gaat 23 km landinwaarts naar het winkelcomplex “Ullarud” in het dorpje van die zelfde naam. We kregen de tip van Wim en Mattie om hier te gaan kijken. Opmerkelijk dat ze dit hier in niemandsland hebben neergezet èn dat er zoveel volk op af komt. Het is er razend druk: duizenden auto’s en honderden campers op aangewezen parkings. Mensen komen met karren vol en 3 meter lange kassabonnen weer naar buiten. Het hele centrum is zo ongeveer 4 keer Ikea-groot! We lopen er een uurtje rond en hebben dan nog niet alles gezien, maar wel een mandje vol met van alles en nog wat en inderdaad tegen spotprijzen. Wat souvenirtjes, nuttige hebbedingetjes en gewone boodschappen. Het is te mooi weer om lang binnen te zijn. Tussen gele korenvelden door rijden we naar Glommen aan de kust. Daar is een hardloopwedstrijd aan de gang bij dit hete weer van ca 30°C? Verder staat er een kermis en stands met waanzinnige hoeveelheden snoepgoed. Wij gaan eerst bij een grote steen aan zee kijken, die in de oude tijd werd gebruikt als navigatiebaken op zee. (Tevens is het een Earth Geo-cache.) 15.00 rijden we weg uit Glommen. We tanken in Falkenberg en ik doe bij de LIDL nog wat laatste inkopen. Bij de Mc Donalds daar internetten we even… nog steeds geen REISMEE… (ik geef het op) en lezen en beantwoorden wat mail en berichten Carolien wanneer we in Vaerlöse denken aan te komen. De volgende stop is bij het Stensjöstrands Natuur Reservaat. We wandelen een eindje langs zee af en vinden de plek van weer een Earth-cache Daar zouden we een of meerdere “potholes” moeten kunnen zien, maar op de aangegeven plek vinden we wel een kudde schapen en wat hoge rotspartijen, maar geen “potholes”. We parkeren wat later een eindje verder, omdat we in het NR niet mogen overnachten. Daar vinden we een plekje naast een andere camper. ’s Avonds (net als de zon in karmijnrood licht heel langzaam in de zee zakt) kunnen we de troostfinale Brazilië-Nederland zien, die Nederland wint.

Zondag 13 juli 2014 Steninge - Helsingborg

Vannacht is het flink beginnen te regenen en dat doet het nog steeds als we wegrijden. De lucht is compleet grauw en grijs…wat een omslag. De E6 weer op; het is geen weer om links of rechts zijweggetjes te pakken. Nog ongeveer 100 km tot aan de veerboot Helsingborg – Helsingør.

We passeren Halmstad en een eindje verder doen we een rastplats met “Tömning Latrin” aan om de toilet leeg te kieperen. We blijven hier wat langer, het regent toch en lunchen er meteen.

We besluiten naar een camperparking net ten zuiden van Helsingborg te gaan bij Råå. Aan de overkant van het Kattegatt is Denemarken te zien, zelfs in dit grijze weer. Tegen 4 uur wordt het eindelijk droog en maken we een ommetje door dit heel aardige vissersdorp. Eerst gaat het langs de grote jachthaven (voor kleine boten dus), dan langs een krom kanaal dat door het dorp loopt. Aan beide zijden van dit kanaal liggen wat grotere boten. We steken de brug over dit kanaal over en kijken ook bij de diverse gebouwtjes van de vissershaven zelf. .Een leuke wandeling! En een prima overnachtingsplek. Er zijn divers kite-surfers aan de gang en vanuit de camper kunnen we ze bekijken. Morgen dan de oversteek en op bezoek bij Carolien en Jannik.

Maandag 14 juli 2014 Råå – Helsingborg (S) – Helsingør (DK) - Værløse.

Via een LIDL in Helsingborg rijden we naar de veerhaven, kopen daar een combiticket (naar Helsingør en van Rødby naar Puttgarden. 10.20 uur gaan we aan boord en om 10.40 uur gaan weer af. Denemarken dus. In de stiefregen rijden we dan naar Værløse, waar we eerst een earthcache bezoeken bij een zwerfkei in het centrum. Inmiddels is het dan weer droog. Dan gaan we naar Narts nicht Carolien, haar man Jannik en hun zoon Jack. Daar wordt uitvoerig bij gekletst over 1001 zaken. Stralend middelpunt is uiteraard Jack. In het begin nog wat verlegen met die vreemd sprekende familie van ver, maar al snel komt hij los. Carolien is in verwachting van “no 2”, zoals ze het zelf uitdrukt. Jannik heeft recent een fikse operatie achter de rug, dus laat die ’s middags verstek gaan bij een ommetje van zo’n 5 km. Via moerassig gebied naar een zwemmeertje en via een andere weg langs padvinderhutten weer terug. Net als we de wandeling afgerond hebben, begint het te plenzen. ’s Avonds eten we met hen mee en maken het niet al te laat.

Dinsdag 15-07-2014. Værløse - Rødby (DK) - Puttgarden (D) – Wildeshausen.

‘s Morgens nemen we afscheid van Carolien, Jannik en Jack en stappen net na 9.00 uur op. Het gaat richting het veer in Rødby. Onderweg op het eilandje Farø kunnen we het vuil water kwijt.

Om 11:30 checken we in voor de boot van Rødby naar Puttgarden. Het is druk! De 1e boot gaat zonder ons weg. Om 12.20 uur kunnen we de boot op, waar we het bovendek opzoeken. Veel is er bij deze oversteek niet te zien: slechts enkele zeilschepen en wat vrachtschepen in de verte. n.

Om 13.15 uur gaan we de boot af en rijden naar de A1. Van half twee tot twee pauzeren we op Rastplatz Ostseeblick, die zo te zien vrij nieuw is (net voor Heiligenhafen). We stoppen voor de theepauze op Hamburg Stillhorn Westseite. Deze Rastplatz staat vol met vrachtwagens. Maar op het eind vinden we nog een vrij plekje. Om 17.30. komen we op de camperplaats in Wildeshausen aan. Genoeg voor vandaag; het is aardig warm! Na een kop thee lopen we het centrum in. Net voor sluitingstijd vindt Nart nog een paar Rieker schoenen. Die oude wil je caissière wel voor mij “entsorgen”. Een aantal gebouwen in Wildeshausen zijn de moeite waard: het Rathaus, de evangelische Kirche, die uit 850 stamt, met belendende gebouwen en een grote uitspanning in een park. Om half 8 zijn we bij de camper teruk. Het is buiten nog lekker en de voorspellingen zijn voor de komende dagen zijn prima.

Woensdag 16-07-2014. Wildeshausen (D) – Waalre (NL).

Met 9571km op de teller vertrekken we al om 8:30. We doen eerst wat inkopen bij de LIDL in Wildeshausen en tanken daar. De temperatuur loopt al gauw op. Het gaat helemaal over de autobaan. De Nederlandse grens bij Venlo: 12.58 uur. Na 9905 km komen we om 13.30 thuis aan. Het terras achter is compleet overwoekerd door wijnranken en lange kiwitakken. Allerlei onkruid groeit tussen de tegels en de stenen. Na de late lunch beginnen we de camper leeg te halen, bellen de familie dat we thuis zijn èn beginnen al vast te wennen.